مدیریت منابع انسانی (HR) ضرورت یا تشریفات؟

تاریخچه و نامگذاری:

جان آر. کامنز، یک اقتصاددان نهادی آمریکایی، برای اولین بار در کتاب خود با نام «توزیع ثروت» که در سال 1893 منتشر شد، اصطلاح «منابع انسانی» را ابداع کرد. با این حال، جورج التون مایو به عنوان بنیانگذار مدیریت روابط انسانی (HR) شناخته می شود. به او لقب پدر منابع انسانی را نیز داده اند. او به عنوان یک استاد مشهور، در مطالعات هاثورن، که دانش مورد استفاده در منابع انسانی را تولید کرد، شرکت کرد. کتاب «مشکلات انسانی یک تمدن صنعتی» که به مدیریت کارکنان سازمان کمک شایانی کرده است، نوشته التون مایوست. منابع انسانی یا Human Resources به اختصار (HR) نامگذاری می شود.

خودمانی:

بخش منابع انسانی (HR) یک شرکت، چرخه ی حیات یک کارمند را از زمان استخدام تا بازنشستگی شکل داده و مدیریت می کند. هدف این بخش جذب نیروی کار مستعد و وفادار است که در نهایت به نفع شرکت و کارمندان است. یک مدیر منابع انسانی با مدیریت استراتژی ها، سرمایه گذاری ها، روندها و وضع قوانین در سازمان، نیروی کار را به سمت بهبود هدایت می کنند. رفع سوء تفاهم بین کارکنان و کارفرمایان آنها که جزء ضروری هر کسب و کاری است، صرف نظر از اندازه سازمان، به عهده این بخش است. 

به طور کلی وظیفه این بخش به حداکثر رساندن بهره وری کارکنان و محافظت از سازمان در برابر هر گونه مشکلی است که ممکن است در نیروی کار ایجاد شود.